1.Η υπόκριση ως επιλογή και ανάγκη για τον Ρίτσο : Στη συνείδηση της πλειοψηφίας των Ελλήνων ο Ρίτσος είναι μόνο, ή κυρίως, ο ποιητής της «Ρωμιοσύνης» και του «Επιτάφιου», ο μαχητικός μπροστάρης των επαναστατικών σοσιαλιστικών οραμάτων, ο υμνητής των αγώνων του λαού, ο στρατευμένος εκφραστής της αριστερής ιδεολογίας, ο αισιόδοξος κήρυκας των αναγκαίων κοινωνικών αλλαγών. Λίγοι (κυρίως όσοι ασχολούνται πιο συστηματικά με την λογοτεχνία) γνωρίζουν και ακόμη λιγότεροι έχουν μελετήσει τις τεράστιες υπαρξιακές του ανησυχίες, τις οποίες προσπάθησε να αντιμετωπίσει, μέσα από μια διαδικασία αέναης υπόκρισης. Αποτελεί σχεδόν κοινό μυστικό σε λογοτεχνικούς κύκλους πως ο Ρίτσος πολλές φορές και μάλιστα σκόπιμα δεν διαβάζεται ούτε ερμηνεύεται όπως πρέπει.
Πηγή
Πηγή
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου