Για άλλη μια φορά, η Ελλάδα σκεπάστηκε με μαύρο πέπλο… Φόρεσε την πένθιμη φορεσιά της, κατεβάζοντας το κεφάλι από ντροπή, σφίγγοντας τα χέρια από οργή, ζητώντας απεγνωσμένα αποκατάσταση της αδικίας. Πότε θα μάθουμε, επιτέλους, να προλαμβάνουμε από το να θεραπεύουμε; Πότε θα βγούμε από το καβούκι της αδιαφορίας, της σιωπής, του φόβου; Να αψηφήσουμε τον όποιον κίνδυνο, να γίνουμε θυσία για τον διπλανό μας, γιατί αύριο μπορεί εμείς να είμαστε στη θέση του; Πού είναι η αλληλεγγύη;
Πηγή
Πηγή
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου